Woensdagavond was ik te gast in WZC TER MEERE – OCMW Berlare. Het is hoofdverpleegkundige Kristof Jacobs, die zorgde voor een zeer talrijke opkomst. Deze drie mannen – Kristof Jacobs, Gunther Cooreman (Schepen van Welzijn) en Freddy Schollaert (directeur), (van links naar rechts op de foto) – dragen de ouderenzorg een bijzonder warm hart toe in de gemeente Berlare.
Op het einde van de lezing kwam een 92-jarige vader, vergezeld door zijn dochter naar me toe. Zijn echtgenote verblijft al geruime tijd in het woonzorgcentrum op de gesloten afdeling. Aandachtig had hij geluisterd naar mijn best pittige pleidooi over een overheid die meer financiële middelen dient vrij te maken voor palliatieve- en levenseindezorg. Hij had gereflecteerd over de pijnlijke casussen die ik bracht en mijn oproep aan zorg- en verpleegkundigen in de zaal. Hoe moeilijk het soms ook is, we horen te ijveren voor een menswaardig en comfortabel levenseinde voor onze ouderen die vaak door wilsonbekwaamheid geen stem meer hebben.
Ik vroeg hem of mijn betoog niet te confronterend was voor hem. Zijn woorden: ‘Doe zo verder dame. Als iedereen stil zwijgt, dan zal er nooit verandering komen.’ Laat datgene nu net zijn wat ik wil bereiken door middel van mijn lezingen. Naast de mooie verhalen uit de zorg kies ik voor integriteit door moed boven wat comfortabel en makkelijk is te plaatsen. ‘Rather than simply professing our values, I choose to practice them.’ (Brené Brown)
