De redactie van Netwerk Verpleegkunde vroeg me om twee nieuwe columns aan te leveren voor hun magazine. In de congreskrant van september 2023 kan je het waargebeurde verhaal lezen van Jacques.

 

Dit verhaal ligt me bijzonder nauw aan het hart. Het is de kleindochter van Jacques die mij enkele weken na de dood van haar grootvader contacteerde. Ze was zoekende naar een luisterend oor, naar iemand die haar immense verdriet en frustratie, zelfs kwaadheid van dat moment kon begrijpen en erkennen.

In ‘De laatste halte’ vertel ik het verhaal over het overlijden van haar grootvader. Hij overleed in het woonzorgcentrum waar hij al enige tijd verbleef. Dit schrijven werd gepubliceerd met toestemming van de familie van Jacques. Ook het woonzorgcentrum werd door de familie vóór het verschijnen van dit artikel op de hoogte gebracht.

 

We willen niemand met de vinger wijzen, niet de hulpverleners noch de directie van het woonzorgcentrum. Wel willen we ogen openen en mensen doen beseffen dat wat hier gebeurd is, helemaal niet ok is. Ik vraag jullie allen om dit verhaal zoveel mogelijk te delen – zodat dit zoveelste zaadje onze overheid op een dag doet beseffen – dat verandering wel degelijk nodig is op vlak van onderwijs. Dat palliatieve zorg een meer uitgebreid en verplicht vakonderdeel moet worden van zorg – en medische opleidingen. Omdat iedere hulpverlener hoort te weten ‘hoe ze mensen menswaardig en professioneel kunnen begeleiden in de laatste fase van hun leven’.

 

Dit verhaal was een zeer traumatische gebeurtenis voor de nabestaanden. Het stond de aanvang van een rouwproces in de weg en het was een zeer mensonwaardig levenseinde voor de stervende.