Ik werd door Tinneke Janssens deze zomer uitgenodigd om aan te schuiven aan een bijzondere, ronde tafel te Antwerpen. Tinneke is founder van Moonbouw en momenteel ontzettend hard aan het werk om een digitaal platform te ontwikkelen waar het volledige begrafenislandschap in kaart kan worden gebracht. Moonbow is geselecteerd als beloftevolle start-up voor het Start it KBC acceleratieprogramma dat zich momenteel volop in een ontwikkelingsfase bevindt. Hiervoor nodigde Tinneke mensen uit die op hun eigen manier – persoonlijk en/of professioneel –  in aanraking komen/zijn gekomen met sterven, verlies en rouw.

Ik had de eer om kennis te maken met heel wat projectontwikkelaars, een voor mij totaal nieuw gegeven en als leek, bijzonder boeiend om naar te luisteren. Ieder van hen had persoonlijk te maken gekregen met het overlijden van een dierbare en door deze ervaringen te delen met elkaar, gingen we samen brainstormen over ‘de dood’ en welke noden wij als nabestaanden aanvoelden en aan welke niet of te weinig tegemoet gekomen werden. Een ongelofelijk moeilijke opdracht, al zeker in de huidige wereld van de uitvaart, waar er een heuse concurrentiestrijd heerst en, als we heel eerlijk zijn, begrafenissen zoals vele zaken des levens, ook vaak big business zijn geworden voor organisaties. 

Ik onthoud na een mooie avond als gisteren het volgende: er zijn nog veel meer gelijkgestemde zielen dan ik dacht. Uit elk persoonlijk verlies en verdriet wordt vaak  aan de slag gegaan met een idee: ‘Hoe kan het anders? Hoe kan het beter?’ ‘Hoe kunnen we uit ons verlies met positieve maar ook negatieve ervaringen iets bijzonders en moois laten groeien?’ Onze maatschappij worstelt nog steeds met de dood. Er is nood aan meer informatie en bewustwording bij mensen maar ook in het bijzonder voor kinderen en jongeren. In geval van rouw en verlies worden zij vaak vergeten. 

Dankjewel Tinneke en alle anderen. Ik heb weer wat meer moed. Vechtlust om ogen te blijven openen en te blijven ijveren voor meer educatie in ons onderwijs en zo een meer professionele en menswaardige palliatieve- en levenseindezorg. 

Over Moonbow

Tinneke Janssens: “Moonbow zag het maanlicht in augustus 2022. Ik reed met de auto naar mijn ouderlijke huis en plots was ‘het’ daar, uit het niets. Ik zou iets doen om het begrafenislandschap te veranderen. Hoogstwaarschijnlijk gedreven door een eigen ervaring toen ik 13 jaar was en mijn vader verloor. Het merendeel van de nacht bestond uit schetsen en notities maken, waarop ik de volgende ochtend een dag vrijaf nam om verder te kunnen nadenken over wat het nu net is dat mij ‘gelukkig’ zou hebben gemaakt voor, tijdens of na zijn overlijden. En zou ik nu – 30 jaar later – nog iets hebben aan informatie of nazorg? Zou ik het nu zelf anders doen? Wat bestaat er allemaal? Wie moest ik bellen? Wat moet ik doen bij het overlijden van mijn moeder? Ik ben enig kind, wat met de nasleep en de nazorg?”

“Er volgden maanden van ontdekken en van alle informatie die mijn pad kruiste was ik er zeker van, dat deze destijds nooit tot bij mij noch tot mijn moeder was geraakt. Toegegeven, begin jaren 90 was het aanbod allicht minder uitgebreid, desalniettemin was er geen enkele vorm van nazorg gekomen voor ons als nabestaanden en dat bestond wel degelijk. Er werd ook vriendelijk verzocht om binnen de week de begrafenis achter de rug te hebben, en dat, heb ik nu geleerd, hoeft echt niet zo snel te gaan.

“Moonbow staat voor gemoedsrust door verbinding en informatie. Verbindend, door mensen kennis te laten maken met diensten en activiteiten die het begrafenislandschap te bieden heeft. Informatief, door producten en administratieve zaken voor je in de kijker te zetten. We verbinden mensen met diensten, activiteiten en producten die voor tijdens of na een overlijden van toepassing kunnen zijn.”