Plassen wanneer je moet plassen: de zoveelste uitdaging in de zorg.
Ik nam onlangs een enquête af bij 20 zorg- en verpleegkundigen die tewerkgesteld zijn in verschillende zorginstellingen. De topics: stress & burn-out en hun ervaringen tijdens en na hun tewerkstelling op een covid afdeling. Hun feedback gaf me informatie en heel wat stof tot nadenken. Dat zorgde nadien voor een zeer fijn en best confronterend interview met journalist Luc Van Loon, dat verschijnt in de volgende editie van Nursing magazine.
Enkele getuigenissen van hulpverleners:
- ️´we dronken bewust minder zodat we niet naar het toilet hoefden’;
- ´️vaak werd een toiletbezoek uitgesteld omdat je je dan volledig moest uitkleden en opnieuw aankleden’;
- ´ik heb op de covid afdeling actieve blaastraining aangeleerd’;
- ´️ik zorgde dat ik niet veel dronk zo, zo moest ik ook weinig naar het toilet want een toiletbezoek diende je bijna te plannen’;
- ´in de eerste golf hadden we niet voldoende materiaal dus mochten we slechts één keer de afdeling verlaten om naar het toilet te gaan’;
- ´️een toiletbezoek ging niet (maar je hoefde toch bijna nooit omdat je amper kon drinken tijdens een shift en je je te pletter zweette’.
Tot mijn grote spijt acht ik mezelf destijds aan bovenstaande uitspraken en gedrag ook schuldig. Achteraf bedenk ik me ‘waarom in godsnaam?!’ Dan heb ik het nog niet over de menstruatieperiode van vele zorgers met extra noodzakelijke toiletbezoeken als gevolg.
Dat de verschillende besparingen die de regering heeft doorgevoerd een effect hebben op de kwaliteit van onze job als zorger, daar waren we vermoed ik al aan uit. Wanneer je de verplichtingen van de werkgever gaat bestuderen, dan kan je terugvinden dat twee hiervan, van toepassing zijn op sanitair vlak. Ten eerste: de werkgever is verantwoordelijk om ‘de werknemer te doen arbeiden op de wijze, tijd en plaats zoals is overeengekomen, inzonderheid door het ter beschikking stellen van de voor de uitvoering van het werk nodige hulp, hulpmiddelen en materialen’. Ten tweede: de werkgever is ook verplicht ’te zorgen dat de arbeid wordt verricht in behoorlijke omstandigheden met betrekking tot de veiligheid en de gezondheid van de werknemer’. Bij dat stuk ´gezondheid´ blijf ik dus achter met heel wat bedenkingen.
(Bron: dewereldmorgen.be)
Plassen is een natuurlijk fenomeen, een noodzaak, een basisrecht. Het is zorgen voor jezelf. Kunnen we even stilstaan bij het feit, dat een job die onze blaas beperkt, helemaal niet ok is maar dit duidelijk wel als vanzelfsprekend wordt geacht door vele beleidsmensen en directies. Op zijn minst kan een management toch wel meer rusttijden gaan incalculeren maar ook hier lijkt geen aandacht voor.
Bij deze mijn oproep aan jullie hulpverleners: plas wanneer je moet plassen, het is een basisrecht. Ik vermoed dat menig uroloog het met deze uitspraak eens zal zijn.
Afbeeldingen: van de fantastische Tante Agaath aka Judith Vissers. 
